Vorige week was ik op bezoek bij mijn ouders in Spanje, in de bergen. Mijn lief, mijn dochtertje en ik waren er een week. Het duurde zo ongeveer 3 dagen voordat ik echt diep in de ontspanning zakte. Ik zat op een stoel in de tuin, uit te kijken over de vallei, met de zon op mijn gezicht. Het was zo ongeveer 10 graden, dus nog best fris, maar de zon daar voelt zo warm! Ik hoorde de vogels fluiten en ineens werd ik me bewust van hoe diep ontspannen ik me voelde. Heel warm en gonzend, heerlijk. Ik voelde ook ineens dat mijn linkeroog gestopt was met trillen. Dat had ik al weer een tijdje, heb ik meestal als ik veel aan m’n kop heb. Nu was het weg.
Toen ik mijn ogen sloot en heel bewust stil stond bij hoe dat nu voelt in mijn lijf, die diepe ontspanning en tevredenheid, kon ik er nog meer van genieten. Wat had ik me lang niet zo ontspannen gevoeld! De rest van de week deden we steeds precies waar zin in hadden in het moment. Lekker lummelen, klusjes doen buiten, fietsen door de bergen, wandelen langs de rivier..
Op een gegeven moment zat ik op een grote rots aan een riviertje, in de zon (mijn lief legde dit moment toevallig vast, zie foto). En ineens stroomden er een paar tranen over mijn wangen. De natuur daar is zo onaangetast, zo puur. Ik voelde me er helemaal thuis en dat raakte me. Het is zo makkelijk voor mij om heel erg gelukkig te zijn als ik in de bergen ben. Er was ook een beetje verdriet; Waarom lukt het me nu niet goed om me zo te voelen in het dagelijks leven? Waarom is het al zo lang geleden dat ik me zo voelde? Ik besloot daar op die rots dat ik dit echt wilde gaan onderzoeken.
In Spanje liet ik mijn telefoon zoveel mogelijk links liggen en wilde ik niet op social media zijn. Dat was heerlijk. Ik realiseerde me dat ik dit medium vaak gebruik om verbinding te voelen als in thuis ben, maar dat het niet echt vervullend is. Dat ik continu tussendoor die apps check en dat ik daar echt niet gelukkig van word. Dat ik me verstrooid voel, all over the place.
Daarnaast ben ik verslaafd aan zoetigheid en ook dat is een manier om me beter te voelen, die me niet echt voedt. Ik voelde ineens heel duidelijk: Tijd voor verandering!
De social media apps zijn verwijderd van mijn telefoon en ik eet geen voeding meer met geraffineerde suikers. Oei, nu valt het me dus op hoe vaak ik éven mijn telefoon wil pakken om die apps te checken. Als ik me verveel, als ik me even niet senang voel, of gewoon uit automatisme. En die suiker cravings zijn ook sterk zeg!! Heftig! Vooral in de middag nam ik vaak iets om mezelf te verwennen. Koekje, chocolaatje, krentenbol met hagelslag. En ik eet eigenlijk áltijd eerst iets hartigs en dan iets zoets. Nu mag ik dan van mezelf een dadel eten met een lik pindakaas. Of ik neem wat fruit. Of ik doe het gewoon even niet. Maar poe hee, dat gaat me nog niet zo makkelijk af!
Mijn eerste grote ontdekking is dat ik door te stoppen met social media weer ben gaan mijmeren. Gewoon een beetje liggen en half wakker worden ‘s ochtends, in plaats van mijn telefoon pakken. En dan zo’n beetje half dromen. Of gewoon midden op de dag even gaan liggen op de bank en niets doen. Beetje soezen met mijn ogen dicht. En het gave is; in die mijmerstaat komen er dus heel veel ideeën tot mij! Ik krijg dan echt heel veel inspiratie. En ook inzichten trouwens, die ik op wil schrijven. Het is net alsof ik meteen weer veel creatiever word! Er is meer tijd om mijn ervaringen te verwerken van binnen, om er inzichten uit op te doen.
En ik blijf dichter bij mezelf merk ik. Het scrollen op social media geeft zoveel prikkels, steeds een ander verhaal, steeds een ander gezicht, al die verschillende reacties en gevoelens. Het haalt me weg bij mezelf en ik leg energetisch allemaal lijntjes met mensen. Alsof ik mezelf steeds als ik me verveel even in een zaal met tientallen mensen drop, iedereen even aankijk en dan weer verder ga met mijn dag. Hartstikke uitputtend! Ik laat al die mensen mijn energieveld in komen, in een paar seconden scrollen. Dus ik ben veel minder aanwezig in het hier en nu, minder in verbinding met mezelf. Nu ik dat niet meer doe, voel ik veel meer rust. Ik ga nu op een natuurlijker langzamer tempo en heb minder prikkels te verwerken. En dat is precies wat ik verlangde, meer die verbinding met mijzelf voelen en met meer ontspanning en flow door het leven gaan! Het bevalt me dus enorm goed en ik zit nog maar op dag vier.
In dit experiment naar meer Ease & Flow in mijn dagelijks leven, schrijf ik veel. Mijn inzichten en ontdekkingen ga ik delen via mijn blog en deze zal ik ook sturen via mijn nieuwsbrief. Normaal gesproken deed ik dat vooral via Facebook, maar nu ga ik het anders aanpakken. Als je het leuk vindt om dit ook te volgen én op de hoogte te blijven van mijn events, kun je je HIER aanmelden voor ‘Mila’s verrukkelijke maillijst’. Ontspanning is namelijk de basis van sensualiteit en pleasure! En het is tegenwoordig een behoorlijke uitdaging om die rust steeds weer terug te vinden. Het komt mij in ieder geval niet vanzelf aanwaaien.
Fijne dag en tot de volgende!